Dokunduğum her gölgede korkmuş beyaz var.
Fiziksel eylemlerin duygusal depremleri.
Korkmuş insan fikirleri.
İyi olmayı iyi biliyorlar.
Güçlü bir duruş.
Yalnızlığın kalabalık ta ki çaresizliği.
Ben kendiyle konuşan biri haline geldim.
Stabil bir yaşamın nötr bir kavramıyım.
Yazdıklarım yada yaşadıklarım yalnızlığın en açık tanımı.
Suskun bir grinin tonuna yenildim.
Ben anlamı olmayan ve artık kendiyle bile konuşamayan biri haline geldim.
Toparlıyamıyorum notaları.🌑
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder